Grenzen stellen

Voor jezelf als KOPP-volwassene, kun je gaan proberen, bewust grenzen te gaan stellen en niet iedereen meer over je heen te laten lopen, zodat men alles van je gedaan kon krijgen.

Het frappante is, als je jezelf opeens van die kant laat zien, dat zoiets je niet in dank wordt afgenomen.

Men vindt het helemaal niet leuk, dat je zo aan het veranderen bent. Er ontstaat dan een weerstand. Je moet die weerstand voor jezelf gaan zien als een soort lesmateriaal om juist zelf nòg sterker te gaan worden.

Men gaat je zelfs verwijten dat je egoïstisch geworden bent, terwijl je uiteindelijk niets anders doet dan heel nauwkeurig nagaan, ieder moment weer, als er iets van je wordt gevraagd, waar je vermogen ophoudt en waar dus je persoonlijke grens ligt.

Veel mensen gaan ervan uit, dat goed omgaan met elkaar geen grenzen kent. Als je zegt: dit of dat doe ik niet, want ik kan het niet aan of ik wil het niet om redenen, die voor jezelf heel duidelijk zijn, dan voelt die ander dat vaak als een regelrechte afwijzing. Alsof je plotseling niets meer om die ander zou geven. Dit is natuurlijk helemaal niet zo, want het heeft niets te maken met die ander alleen, met jezelf. Anderen gebruiken in zo’n geval vaak het argument, dat zij zelf ook geen grenzen gebruiken.

Bij jezelf blijven betekent: open staan voor jezelf, voor inspiratie, en voor anderen. Laat jezelf niet leegtrekken om alleen maar door iedereen aardig gevonden te worden, want dan gaat dat door tot er niets meer van je over is.